Δύο “ζωγραφιές” έδωσαν προβάδισμα πρόκρισης στην Πάφο.. Πιο κοντά στο “όνειρο” από ποτέ! (εικ)

Από: Γιώργος Γεωργίου

Πιο κοντά όσο ποτέ άλλοτε βρίσκεται στο να γράψει ιστορία και να πάρει την πρόκριση για τον μεγάλο τελικό η Πάφος FC.

Η ομάδα της επαρχίας επικρατήσε στον πρώτο ημιτελικό του Απόλλωνα με 2-1 και πλέον θα πάει στο “Άλφα Μέγα” στις 17 Απριλίου για να προστατέψει το προβάδισμα που πήρε απόψε στο “Στέλιος Κυριακίδης” και να πάρει την πρόκριση για τον τελικό.

Με το πόδι στο “γκάζι” μπήκαν οι γηπεδούχοι στον αγωνιστικό χώρο, επιχειρώντας να πιέσουν την άμυνα του Απόλλωνα και να της δημιουργήσουν ρήγματα.

Η ομάδα του Καρσέδο κατάφερε να δημιουργήσει σχετικά νωρίς τις πρώτες τις καλές ευκαιρίες, με τους Βαλακάρι και Κοντρέρας να μην μπορούν να σκοράρουν.

Όσο κυλούσε ο χρόνος, η ομάδα του Απόλλωνα προσαρμόστηκε στις απαιτήσεις του αγώνα και άρχισε δειλά-δειλά να βγαίνει από το “καβούκι” της. Οι φιλοξενούμενοι κέρδισαν μέτρα στον αγωνιστικό χώρο, αναγκάζοντας ταυτόχρονα την Πάφο να υποχωρήσει.

Εκεί που έδειχνε ότι η ΠΑΦΙΤΙΚΗ ομάδα είχε “μπλοκάρει” επιθετικά, ο Πέπε ήρθε να πετύχει ένα πανέμορφο γκολ και να βάλει μπροστά την ομάδα του. Ο Πορτογάλος μέσος στο 28ο λεπτό με σουτ “κεραυνό” στα όρια της μεγάλης περιοχής έστειλε την μπάλα στο “παραθυράκι” του Λούβενμπεργκ, σημειώνοντας το 1-0.

Ακολούθησε πανδαιμόνιο στο γήπεδο, με τους πέντε χιλιάδες φίλους της Πάφου να πανηγυρίζουν έξαλλα το γκολ της ομάδας τους.

Η χαρά ωστόσο των γηπεδούχων έμελλε να μην κρατήσει για πολύ, καθώς επτά λεπτά αργότερα και συγκεκριμένα στο 35ο λεπτό της συνάντησης. Η ομάδα του Απόλλωνα κατάφερε να σκοράρει και να ισοφαρίσει σε 1-1 μετά από αντεπίθεση και τον αμαρκάριστο Μαλεκκίδη να πλασάρει σωστά στην αριστερή μεριά του Ίβουσιτς.

Στα λεπτά που ακολούθησαν και μέχρι την ολοκλήρωση του πρώτου ημιχρόνου, οι δύο ομάδες έδειξαν να συμβιβάζονται με το ισόπαλο 1-1 ρίχνοντας ρυθμούς.

Στην επανάληψη ήταν πιο ξεκάθαρα η κατάσταση στον αγωνιστικό χώρο, με την Πάφο να έχει την μπάλα κατά μεγάλα διαστήματα και τους φιλοξενούμενους να κλείνοντα μαζικά στην άμυνα τους για να κρατήσουν το ισόπαλο 1-1.

Οι πρώτες αλλαγές του Καρσέδο με τους Μπρούνο και Ναμ δεν βοήθησαν την Πάφο να γίνει πιο επικίνδυνη επιθετικά, ωστόσο η παρουσία του Σενεγαλέζου στον χώρο του κέντρου βοήθησε αρκετά στην πιο ομαλή μετάβαση της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση και ταυτόχρονα έκανε πιο συμπαγή την αμυντική λειτουργία των γηπεδούχων.

Όσο ο χρόνος κυλούσε και η Πάφος δεν έβρισκε τις επιθετικές λύσεις, ο Ισπανός τεχνικός πέρασε στον αγωνιστικό χώρο τους Ζάζα και Μάριο Δημητρίου και τα πάντα άλλαξαν. Οι δύο ποδοσφαιριστές έδωσαν πνοή στην μέχρι εκείνη την στιγμή “μπλοκαρισμένη” επιθετική λειτουργία της Πάφου.

Το γκολ που έδωσε την μεγάλη νίκη και συνάμα το πλεονέκτημα πρόκρισης στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου στην ΠΑΦΙΤΙΚΗ ομάδα ήρθε στο 85ο λεπτό και πάλι με πολύ όμορφο τρόπο. Αυτή την φορά σκόρερ χρίστηκε ο Μάριος Δημητρίου, ο οποίος με ωραίο πλασέ έξω από την περιοχή έστειλε την μπάλα στην δεξιά γωνία του Λούβενμπεργκ.

Στα λετπά μέχρι την λήξη της αναμέτρησης ήταν αγχωτικά και συγκλονιστικά για τους γηπεδούχους, καθώς οι παίκτες της Πάφου κατέθεσαν και την “ψυχή” τους στο χορτάρι για να κρατήσουν το υπέρ τους 2-1.

Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή βρήκε τους ΠΑΦΙΤΕΣ στα “κάγκελα” να πανηγυρίζουν, γνωρίζοντας καλά ότι η ιστορική πρόκριση στον τελικό είναι τόσο κοντά όσο ποτέ άλλοτε.