){kind=link}
Η Χάρις Πέτρου αθλήτρια σήμερα του πετοσφαιρικού Αρη Πολεμίου έκανε κάτι που δεν συνηθίζεται. Μετά από μια πορεία στον χώρο της καλαθόσφαιρας πήρε τη μεγάλη απόφαση να αλλάξει άθλημα, να μεταπηδήσει στην πετόσφαιρα. Ως εδώ όλα καλά! Άλλωστε δεν είναι και η πρώτη ούτε η τελευταία αθλήτρια, κυρίως σε νεαρή ηλικία, που κάνει “βόλτα” σε περισσότερα από ένα αθλήματα.
Το ιδιαίτερο και σπάνιο όμως στην περίπτωση της Χάρις είναι το ότι αν και έφτασε μέχρι την Εθνική ομάδα καλαθόσφαιρας, μέσα από μια σειρά συγκυριών, πήρε την γενναία απόφαση και γύρισε σελίδα. Καλύτερα μάλλον θα ήταν πιο δόκιμο να πούμε ότι όχι απλά γύρισε σελίδα αλλά άλλαξε ολόκληρο το βιβλίο και έπιασε καινούργιο μέσα στο οποίο θα αρχίσει σιγά σιγά να γράφει την καινούργια της ιστορία αυτή τη φορά στο φιλέ και όχι στα καλάθια.
Η Χάρις Πέτρου η οποία σπούδασε Βιοϊατρικές επιστήμες στην Ελλάδα. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Πάφο απ’ όπου κατάγεται και για την μεγάλη της αυτή απόφαση μίλησε στο AthlitikaPress παραχωρώντας μας την πιο κάτω συνέντευξη.
Από την κολύμβηση, στο μπάσκετ και ακολούθως στο βόλεϊ; Τι ήταν εκείνο που σε έκανε να αλλάξεις άθλημα;
Παρ’ ότι η κολύμβηση αρχικά και το μπάσκετ μεταγενέστερα μέχρι και στο πρόσφατο παρελθόν ήταν δυο από τις μεγάλες μου αγάπες, η πετοσφαίριση ήταν κάτι που μου δημιουργούσε ένα είδος πρόκλησης. Γι αυτό ακριβώς θεώρησα σκόπιμο να δοκιμάσω τις δυνατότητες μου και στο άθλημα αυτό.
Φορώντας το εθνόσημο σε ένα άθλημα όπως η καλαθόσφαιρα, φαντάζομαι μια αθλήτρια, ειδικά ανήλικη, ξεκινάει να κάνει όνειρα; Ποιο ήταν το όνειρό σου όταν άρχισες να διακρίνεσαι και να καλείσαι στην Εθνική ομάδα μπάσκετ;
Όπως όνειρο κάθε αθλητή είναι η διάκριση και η προσφορά στο άθλημα, έτσι και γω με την κλίση μου στην εθνική ομάδα αισθάνομαι πως συνέβαλα στην προσπάθεια όλης της ομάδας να αναδείξουμε και εκτός Κύπρου το γυναικείο μπάσκετ και να προβάλουμε την πατρίδα μας στο εξωτερικό. Είναι όμορφο, τιμητικό και πολύ συγκινητικό να φοράς το εθνόσημο στο στήθος και να ακους τον εθνικό ύμνο της πατρίδας σου. Σε τέτοιες στιγμές φουσκώνεις μέσα σου από υπερηφάνεια και την ίδια στιγμή αντιλαμβάνεσαι πόσο μεγαλύτερη είναι η ευθύνη που έχεις να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό για να εκπροσωπήσεις την πατρίδα σου, την οικογένειά σου και φυσικά τον ίδιο σου τον εαυτό.
Μπορεί να συνδυαστεί ο πρωταθλητισμός με τις καλές επιδόσεις στο σχολείο; Την ίδια ώρα όντας κορασίδα διεθνής ήσουν και μέλος της γυναικείας ομάδας του ΑΠΟΠ, ήταν εύκολο;
Δύσκολο μεν, ακατόρθωτο όχι . Η συνεχής και μεθοδική μου προσπάθεια και με τη βοήθεια των προπονητών μου κατάφερα να τα συνδυάσω ολα με επιτυχία.
Το γεγονός ότι μεσολάβησαν και οι σπουδές σου στις Βιοϊατρικές επιστήμες αποτέλεσε ευκαιρία για να ανασυνταχθείς και να αποφασίσεις τι θέλεις στην πορεία; Επειδή αρκετοί αθλητές όταν πάνε να σπουδάσουν βάζουν μια τελεία στην αθλητική τους δράση που έχουν ως έφηβοι.
Παρ’ ότι πέρασα για λίγο από τον Παναθηναϊκό κατά την αρχική μου φοιτητική πορεία δυστυχώς οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των σπουδών μου με ανάγκασαν να αποσυρθώ τελείως από την καλαθόσφαιρα. Η αγάπη και το ενδιαφέρον μου για το μπάσκετ όμως, δεν σταμάτησαν ποτέ.
Πέρασες απογοητεύσεις μέσα από την ενασχόλησή σου αυτή; Τι σε έκανε να πεις αλλάζω κεφάλαιο, γυρίζω σελίδα, πάω παρακάτω;
Το τέλος των σπουδών μου και η επανεγκατάσταση μου στην Παφο με βρίσκει και πάλι στον ΑΠΟΠ σε μια προσπάθεια να επανεκκινήσουμε το γυναικείο τμήμα. Δυστυχώς διαφορα προβλήματα στην ομάδα με στεναχώρεσαν και με ανάγκασαν να αποσυρθώ.
Πως προέκυψε στην πορεία η πετόσφαιρα;
Μετά την αποχώρηση μου χρειάστηκα λίγο χρόνο να ξεκουραστώ, να χαλαρωσω και να ανασυντάξω τις δυνάμεις μου αφού το συζήτησα τόσο με την οικογένεια μου όσο και με φίλους . Αποφάσισα να ασχοληθώ με την πετοσφαίριση που όπως και πιο πάνω ανέφερα μου δημιουργούσε μια αίσθηση πρόκλησης.
Πως δέχθηκε η οικογένειά σου και οι φίλοι σου την απόφαση για στροφή σε άλλη κατεύθυνση;
Η οικογένεια μου και κυρίως ο πατέρας μου ήταν πάντα δίπλα μου και με στήριζαν σε κάθε επιλογή μου. Τόσο η οικογένεια μου όσο και κάποιοι φίλοι μου με παρότρυναν να ακολουθήσω αυτό που είχα στο μυαλό μου.
Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι για το άθλημα;
Αρχικά, θα πρέπει να καταβάλω σοβαρή προσπάθεια να γνωρίσω και να καταξιωθώ στο άθλημα ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα να είμαι έτοιμη να προσφέρω τα μέγιστα στην ομάδα μου. Είμαι άνθρωπος που μου αρέσουν οι μεγάλες και δύσκολες προκλήσεις και νιώθω και ανταγωνιστική όταν χρειάζεται. Θα δουλέψω σκληρά. Αυτό είναι δέσμευση της Χάρις προς την Χάρις. Θα “λιώσω” αν χρειαστεί στην προπόνηση για να φτάσω σε ένα επίπεδο που να με αφήνει πρώτα εμένα ικανοποιημένη και μετά έρχονται και τα υπόλοιπα. Προς το παρόν θα απαντήσω στο ερώτημα σας λέγοντας, δουλειά, δουλειά, δουλειά.
Οι στόχοι που έχει φέτος ο Άρης Πολεμίου σου δημιουργούν ενθουσιασμό; Γιατί στον Άρη;
Όχι μόνο ενθουσιασμό, χαρά και ικανοποίηση αλλά και αισθήματα ευθύνης για την καλή πορεία της ομάδας μου. Οι σχέσεις μου με συμπαίκτριες μου, ο τρόπος που λειτουργούσε το σύστημα ( παράγοντες – προπονητής – παίκτριες ) ήταν και οι λόγοι για να επιλέξω τον Άρη Πολέμιου
Ονειρεύεσαι να φορέσεις στο μέλλον και τη φανέλα της Εθνικής στο βόλεϊ;
Όνειρο κάθε αθλητή είναι η διάκριση και η προσφορά όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε διεθνές επίπεδο. Θεωρώ πως αυτό με συναρπάζει και όπως είπα και πριν θα δουλέψω σκληρά για να το πετύχω.
Αγωνίζεσαι σε μια ιδιαίτερα απαιτητική θέση ως κεντρικός η οποία απαιτεί αθλητικά προσόντα, ταχύτητα και πολλά άλλα. Το βλέπεις ως ευκαιρία ή ως πρόκληση;
Κυρίως σαν πρόκληση. Είμαι απαιτητική με τον εαυτό μου. Πιστεύω στα σωματικά μου προσόντα σε συνδυασμό με συνεχή προσπάθεια θα καταφέρω να ανταποκριθώ στα καθήκοντα της θέσης μου.
Την ομάδα, τις συμπαίκτριές σου και τον προπονητή πως τις είδες;
Ειλικρινά και χωρίς καμία διάθεση κολακείας είμαι κατενθουσιασμένη με το κλίμα της ομάδας. Αξιόλογες παίκτριες, όμορφοι χαρακτήρες. Πιστέψτε με νιώθω σαν να είμαστε μια οικογένεια. Ο προπονητής πολύ καλός γνώστης του αθλήματος, σωστός καθοδηγητής με ανθρώπινη προσέγγιση.
Τι θα έλεγες σήμερα σε μια αθλήτρια ή ένα αθλητή που θέλει να διεκδικήσει τα όνειρά του;
Η καλλιέργεια των αξιών αλλά και του ήθους μας καθώς και η αδιάκοπη προσπάθεια, η επιμονή, η πειθαρχία, το ομαδικό πνεύμα και η ταπεινότητα θα διευκολύνει στο μέγιστο βαθμό τα όνειρα κάθε αθλητή και αθλήτριας. Την ίδια στιγμή κάθε νέος, ειδικά όταν βρίσκεται στο ξεκίνημα του πρέπει να είναι πολύ αποφασισμένος. Να προσπαθεί και να υπερβαίνει εαυτόν μέσα στο γήπεδο και στην προπόνηση. Να σφίγγει τα δόντια και να μην λυγίζει κυρίως στα δύσκολα. Ο δρόμος της διάκρισης δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για κανένα. Για να κερδίσουμε τα όνειρά μας πρέπει να τα παλέψουμε και αυτή θα ήταν η συμβουλή μου για κάθε αθλητή. Ακόμη και για μένα αυτή είναι η σκέψη μου κάθε μέρα, να παλεύω, να διεκδικώ και να είμαι πεισματάρα με εποικοδομητικό τρόπο μέχρι να πετύχω αυτό που ονειρεύομαι.
