Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το θυμάται με μια σφυρίχτρα στο χέρι. Άλλωστε, 32 χρόνια είναι αυτά. Πρόσφερε τα πάντα στην Κυπριακή και Διεθνή διαιτησία βόλεϊ και γι ‘αυτό και τιμήθηκε τόσο από την Κυπριακή Ομοσπονδία του αθλήματος όσο και από την Παγκόσμια (FIVB), κάτι που δεν κατάφερε κανείς άλλος στην Κύπρο. Ο λόγος βέβαια για τον παρατηρητή (πλέον) διαιτησίας Πετόσφαιρας, Γιαννάκη Σοφοκλέους, ο οποίος μιλά αποκλειστικά στο «AthlitikaPress.com» για την πλούσια καριέρα του στον χώρο του βόλεϊ αλλά και για την σημερινή κατάσταση στον χώρο της Κυπριακής διαιτησίας.
Διαβάστε αναλυτικά όσα μας δήλωσε:
Πότε ξεκινήσατε την διαιτητική σας καριέρα;
Το 1985 άρχισε η καριέρα μου ως διαιτητής της πετόσφαιρας.
Πως και ασχοληθήκατε με το άθλημα του Βόλεϊ;
Μου άρεσε γενικώς η πετόσφαιρα και ήθελα να προσφέρω σε αυτό το άθλημα. Παρόλο που ήμουν πρωταθλητής στο στίβο (άλμα εις μήκος και στο άλμα τριπλούν), αλλά και ποδοσφαιριστής αφού αγωνιζόμουν στη β κατηγορία με την ομάδα του Ακρίτα Χλώρακας, με τράβηξε και το βόλεϊ αφού είμαι οπαδός του ευ αγωνίζεσθαι όλων των αθλημάτων και φυσικά καθηγητής φυσικής αγωγής σε σχολεία.
Τι θυσίες χρειάζεται να κάνει ένας διαιτητής για να φτάσει από το τοπικό να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο;
Η αλήθεια είναι ότι χρειάζονται μεγάλες θυσίες. Χρειάζεται ειδικότερα πολλή μελέτη τόσο των κανονισμών που διέπουν το άθλημα, όσο και συνεχή παρακολούθηση αγώνων. Πρέπει να θυσιάζεις ώρες και χρόνο γενικά για αυτό που αγαπάς, να διαμορφώσεις τη σωστή προσωπικότητα που θα μπορέσει να σε βοηθήσει να κάνεις καλή διαχείριση των αγώνων με σωστή εφαρμογή των κανονισμών. Πρέπει να καλλιεργήσουν και να στηριχθούν στην πολύ καλή προσωπικότητα που πρέπει να έχει ένας διαιτητής, στην τιμιότητα, την αξιοπρέπεια, τη σοβαρότητα, αλλά και τη καλή διαχείριση του αγώνα, των ομάδων, των πετοσφαιριστών, των προπονητών και των παραγόντων, μα πάνω από όλα ένας διαιτητής πρέπει να έχει ήθος, να είναι τίμιος, αξιοπρεπής και να εφαρμόζει σωστά τους κανονισμούς και να μην διορθώνει το ένα λάθος που μπορεί να κάνει με ένα άλλο λάθος. Επίσης πρέπει να θυσιάσει από το προσωπικό του χρόνο γιατί χρειάζεται να μετακινείται συνεχώς, να συμμετέχει σε σεμινάρια ώστε να είναι σε θέση να διαιτητεύσει.
Ποια κύρια χαρακτηριστικά πρέπει διαθέτει ένας διαιτητής για να είναι πετυχημένος;
Να σέβεται τον εαυτό του και να κερδίζει το σεβασμό των άλλων, να είναι τίμιος, αξιοπρεπής, σοβαρός, να εμπνέει εμπιστοσύνη, να φεύγει απαρατήρητος από τους αγώνες και βέβαια να είναι πλήρως καταρτισμένος. Επίσης να σέβεται τους πάντες που μοχθούν για το άθλημα. Να είναι «άρχοντας» στο χώρο του και να εμπνέει την εμπιστοσύνη σε όλους.
Θεωρείτε ότι το επίπεδο της διαιτησίας στο Βόλεϊ στην Κύπρο είναι καλό;
Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό, θέλει όμως αρκετή βελτίωση γιατί δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός πολύ καλών διαιτητών και υπάρχει ένα πολύ μεγάλο χάσμα από την κορυφή της διαιτησίας μέχρι τη βάση. Πρέπει να γίνουν πάρα πολλά στο χώρο της διαιτησίας και οι διαιτητές που έχουν μια μεγαλύτερη εμπειρία είτε λόγω διεθνών αγώνων είτε λόγω διαιτησίας σε αγώνες πρώτης κατηγορίας πρέπει να βοηθήσουν τους νέους διαιτητές και αυτούς που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στη διαιτησία για να βελτιωθούν και να μπορέσουν να εξελιχθούν προς το καλύτερο.
Πόσο δύσκολο είναι για ένα διαιτητή να μείνει ανεπηρέαστος από την πίεση του κόσμου και των ομάδων κατά τη διάρκεια ενός αγώνα;
Εδώ είναι η ειδοποιός διαφορά των καλών διαιτητών από τους διαιτητές που δε μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ένας πολύ καλός διαιτητής δεν πρέπει να επηρεάζεται ποτέ από την πίεση του κόσμου, ούτε όμως από την πίεση των ομάδων γιατί είναι αυτός που πρέπει να δείξει με την προσωπικότητά του και τις γνώσεις του ότι μπορεί να διευθύνει και να διαχειριστεί ένα παιχνίδι σωστά, αντικειμενικά και δίκαια.
Αφήσατε πλέον τη σφυρίχτρα και εκτελείτε χρέη παρατηρητή. Τιμηθήκατε προηγουμένως επάξια από την Παγκόσμια Ομοσπονδία (FIVB). Πώς νιώσατε;
Ήταν για εμένα μια ευχάριστη έκπληξη. Δικαιώθηκα ουσιαστικά για την προσφορά μου στο εν λόγω άθλημα, αφού έκανα διαιτησίες για 21 έτη σε διεθνείς αγώνες και 32 έτη στην Α κατηγορία του Παγκύπριου Πρωταθλήματος πετοσφαίρισης. Ένιωσα μεγάλη συγκίνηση, ευχαρίστηση, χαρά, δικαίωση που η Παγκόσμια Ομοσπονδία FIVB έδειξε αναγνώριση και τιμή για το πρόσωπό μου.
Τι ενέργειες πρέπει να κάνει κατά την γνώμη σας η Ομοσπονδία βόλεϊ, ούτως ώστε το επίπεδο της διαιτησίας να ανέβει;
Οι ενέργειες που πρέπει να κάνει η ομοσπονδία είναι κατά τη γνώμη μου οι εξής: Να κάνει συνεχή επιμόρφωση των διαιτητών που υπάγονται στην ομοσπονδία με διάφορα σεμινάρια, θεωρία και πρακτική και επαφή των Κυπρίων διαιτητών με ξένους αντίστοιχα διαιτητές. Συνεχή παρακολούθηση αγώνων πετόσφαιρας από τους νεοεγγραφέντες και νέους διαιτητές. Να γίνεται επιμόρφωση των διαιτητών από το εξωτερικό προσώπων που κατέχουν το άθλημα, τους κανονισμούς κτλ ώστε να διδάξουν τους διαιτητές μας. Να διαχωρίσουν τους διαιτητές σε κατηγορίες σύμφωνα με την ικανότητά τους, όχι μόνο σε γραπτή εξέταση αλλά και στον τρόπο που μπορούν να διευθύνουν έναν αγώνα. Επίσης να δώσει κίνητρα στους διαιτητές για να μπορούν να εξελίσσονται και να ανελίσσονται από τη μία κατηγορία στην άλλη. Να γίνει αναβάθμιση της σχολής διαιτησίας η οποία πέραν της γραπτής εξέτασης, να περνά τους νέους διαιτητές από αυστηρά πρακτική εξέταση ώστε να περνάνε τις εξετάσεις μόνο οι ικανότεροι των υποψηφίων. Επιπρόσθετα πρέπει να αναβαθμιστεί ο θεσμός του παρατηρητή διαιτησίας και να εφαρμοστεί ο θεσμός αυτός ως μέντορας των νέων διαιτητών. Πρέπει να εφαρμοστεί σε κάποια φάση εφόσον υπάρχει επάρκεια διαιτητών η αναβάθμιση και η υποβάθμιση διαιτητών ανάλογα με την επιτυχία ή όχι των διαιτεύσαντων σε μια αγωνιστική περίοδο, ώστε ο διαιτητής να έχει την κατάλληλη ευθύνη και προσφορά στην αναβάθμιση της διαιτησίας. Τέλος ο αριθμός των διαιτητών της Α κατηγορίας θα πρέπει να είναι συγκεκριμένος για να δίνεται η ευκαιρία στους διαιτητές αυτούς να αποκτήσουν περισσότερη πείρα με το να σφυρίζουν περισσότερο σε αγώνες Α κατηγορίας.
Πώς αισθανθήκατε που σφυρίξατε στον τελευταίο τελικό του κυπέλλου Ανδρών Ομόνοια -Παφιακός;
Αισθάνθηκα μεγάλη συγκίνηση και τιμή μιας και πριν τον αγώνα μου απένειμαν τιμητικές διακρίσεις. Ήταν ένας πολύ δύσκολος και καλός αγώνας υψηλού επιπέδου που δικαίωσε το χαρακτηρισμό του εν λόγω αγώνα ως ντέρμπι. Δε ένιωσα λύπη αλλά απέραντη συγκίνηση διότι κάθε αρχή έχει ένα τέλος, ακόμη και η ίδια η ζωή
Σας λείπει η σφυρίχτρα;
Το πρώτο διάστημα μετά το τέλος της διαιτητικής μου καριέρας αισθανόμουν την επιθυμία να διαιτητεύσω. Με την πάροδο όμως του χρόνου δεν αισθάνομαι το ίδιο, αφού και πάλι είμαι ενεργός στο χώρο του αθλήματος σαν παρατηρητής διαιτησίας και εξάλλου 32 έτη στο χώρο αυτό ήταν υπέρ αρκετά. Η αλήθεια είναι ότι μου χάρισαν αξέχαστες εμπειρίες, δυνατές φιλίες και εισέπραξα αγάπη από τον κόσμο που είναι ενεργός σε αυτό το άθλημα. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά από την αγάπη του κόσμου και των εμπλεκόμενων στο χώρο της πετόσφαιρας (πετοσφαιριστές, προπονητές, διαιτητές, ομοσπονδία, σύνδεσμο διαιτητών, φίλαθλοι και παράγοντες). Για όλα αυτά τους ευχαριστώ όλους πάρα πολύ για την αγάπη και την εκτίμηση προς το πρόσωπό μου και ανταποδίδω προς αυτούς την αγάπη, τη φιλία μου και την εκτίμησή μου. Ευχαριστώ αυτά που μου πρόσφερε ο χώρος της πετόσφαιρας και εύχομαι σε όλους να αγαπούν το άθλημα αυτό και να πρσφέρουν ό,τι μπορούν για την περαιτέρω αναβάθμιση του αθλήματος.
