Στάθης Αντωνίου (Άρης Πολεμίου): “Στόχος να αναδείξω νέα παιδιά που θέλουν να παίξουν βόλεϊ”

Από: Γιώργος Γεωργίου

Αν λάβει κανείς το νεαρό της ηλικίας του… Ήδη πέτυχε πολλά! Ο λόγος για τον προπονητή της Γυναικείας ομάδας Πετοσφαίρας του Άρη Πολεμίου Στάθη Αντωνίου, ο οποίος δίχως τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια, αλλά με σκληρή δουλειά, ταπεινότητα και μεγάλη θέληση κατάφερε να δημιουργήσει μια ομάδα “κόσμημα” για τα Κυπριακά παρκέ κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες. Το AthlitikaPress.com συνομίλησε με τον ταλαντούχο και ελπιδοφόρο κόουτς, ο οποίος μας παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη.

Διαβάστε αναλυτικά όσα μας δήλωσε:

Γεια σου Στάθη. Πώς και αποφάσισες να μην ασχοληθείς με κάποιο άλλο άθλημα ως γυμναστής και επέλεξες αυτό της Πετόσφαιρας που δεν είναι και τόσο διαδεδομένο στην Κύπρο;

Το άθλημα της πετόσφαιρας με κέρδισε από μικρή ηλικία, σαν παίκτης στην αρχή. Οι λόγοι ήταν πολλοί, ένας από αυτούς ήταν το οικογενειακό μου περιβάλλον καθώς οι περισσότεροι ήταν αθλητές πετόσφαιρας και φυσικά γιατί είναι ένα άθλημα που γεννήθηκε στην επαρχία μου και από το χωριό το οποίο κατάγομαι, το Πολέμι. Είχα από την αρχή στο μυαλό μου όταν πέρασα στην σχολή του ΤΕΦΑΑ να ασχοληθώ και προπονητικά στο βόλεϊ γιατί ήθελα να συνεχίσω να είμαι κοντά στο άθλημα ακόμα αν δεν μπορούσα να αγωνιστώ ο ίδιος.
Έκανες τα πρώτα σου βήματα σε μια ομάδα που πολλές φορές βρέθηκε στις πρώτες θέσεις της Β’ Κατηγορίας Γυναικών. Σε γέμιζε άγχος το γεγονός αυτό;
Η ομάδα του Άρη Πολεμίου έχει γεννηθεί για να πρωταγωνιστεί στον χώρο του βόλεϊ. Το γεγονός ότι βρέθηκε πολλές φορές στις πρώτες θέσεις στην β’κατηγορία δεν με άγχωσε καθόλου, αντιθέτως δυνάμωνε τις προσπάθειες της ομάδας για παραπάνω εξέλιξη και καλύτερα αποτελέσματα.
 
Με το που ανέλαβες τον Άρη Πολεμίου ποιοι ήταν οι προσωπικοί σου στόχοι και ποιοι οι ομαδικοί;
Είμαι προπονητής στον Άρη Πολεμίου εδώ και 5 χρόνια. Συνεχίζω να πιστεύω πως όσο ζω μαθαίνω και προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος. Προσωπικοί στόχοι κάθε χρόνο να γίνομαι καλύτερος , να εμβαθύνω στην προπονητική της πετόσφαιρας βρίσκοντας νέους τρόπους εξάσκησης και βελτίωσης των αθλητών. Οι ομαδικοί στόχοι είναι να βγάλω από κάθε παίχτη/παίκτρια το 100% των δυνατοτήτων τους. Να συμβάλω όσο το δυνατόν με τον καλύτερο τρόπο στην εξέλιξη και στην πορεία των αθλητών. Να αναδείξω και να εξελίξω νέα παιδιά που αγαπούν και θέλουν να παίξουν βόλεϊ.
Πέρσι ήσασταν ένα βήμα μακριά από την Α’ κατηγορία. Απογοητευτήκατε που εν τέλη δεν τα καταφέρατε;
Απογοήτευση σίγουρα υπήρχε αλλά στην πορεία αν λάβει κανείς υπόψη ότι βγάλαμε την σεζόν με λίγες παίκτριες και χωρίς αλλαγές το μόνο που μένει είναι ικανοποίηση και ελπίδα για μια ακόμα καλύτερη πορεία στο μέλλον.
Υπάρχει ενδιαφέρον από μεριάς του κόσμου για τον Άρη Πολεμίου; Τόσο από την τοπική κοινωνία όσο και από τα γύρο χωριά;
Δυστυχώς οι συνθήκες είναι πάρα πολύ δύσκολες για το σωματείο μας, πολύ λίγοι άνθρωποι ενδιαφέρονται για την επιβίωση του σωματείου και από την τοπική και από τις γύρω περιοχές. Οι οικονομικοί πόροι βρίσκονται με δυσκολία για τα έξοδα της σεζόν, αλλά οι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αναλάβει το σωματείο προσπαθούν με “νύχια και με δόντια” να συντηρήσουν αυτό το ιστορικό σωματείο στον χώρο της πετόσφαιρας.
Πώς βλέπεις το φετινό πρωτάθλημα ΟΠΑΠ Β’ Κατηγορίας Γυναικών;
Το φετινό πρωτάθλημα εκτός από τις δυο πρώτες ομάδες που έχουν διαφορά δυναμικότητας, από τις υπόλοιπες ομάδες είναι αμφίρροπο. Η δική μου ομάδα αντιμετώπισε αρκετές δυσκολίες από την αρχή της σεζόν με την απώλεια δύο βασικών παικτριών. Είχαμε τον ερχομό τριών νέων παικτριών και όπως είδατε η πορεία της ομάδας στον α’ γύρο ήταν πολύ κακή . Με την έναρξη του β γύρου η δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις και το δέσιμο τον νέων παικτριών με την ομάδα έχει αρχίσει ήδη να φέρνει καλά αποτελέσματα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειας όλης της ομάδας και ευελπιστούμε να είναι η βάση για μια καλύτερη πορεία στο πρωτάθλημα της επόμενης σεζόν.
Αν σου δοθεί η ευκαιρία να αναλάβεις ομάδα εκτός επαρχίας Πάφου θα σε ενδιέφερε η προοπτική αυτή;
Προς το παρόν δεν σκέφτομαι να αφήσω την ομάδα του Άρη Πολεμίου, αλλά στο μέλλον κανείς δεν ξέρει.
Θα ήθελες να στείλεις ένα τελευταίο μήνυμα;
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους χορηγούς που στήριξαν την ομάδα και τους ανθρώπους που είναι δίπλα σε αυτήν.